-
1 individuitas
indīviduitās, ātis, f. (individuus), die Unteilbarkeit, Unzertrennlichkeit, puncti media indiv., Boëth. cons. phil. 4, 6. p. 89, 13 Obb.: animae, Tert. de anim. 51: matrimonii, Tert. de monog. 5.
-
2 individuitas
indīviduitās, ātis, f. (individuus), die Unteilbarkeit, Unzertrennlichkeit, puncti media indiv., Boëth. cons. phil. 4, 6. p. 89, 13 Obb.: animae, Tert. de anim. 51: matrimonii, Tert. de monog. 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > individuitas
-
3 naturificatus
nātūri-ficātus, a, um [ facio ]ставший частью природы, т. е. получивший эмпирическое существование ( animae Tert) -
4 coheres
cohērēs, ēdis, c, der Miterbe, L. Nostius Zoilus est coheres meus, heres autem patroni sui, Cic.: coheredem dare alqm, Plin. ep.: alqm coheredem alci facere, Petr., scribere, Sen. u. Tac., ascribere, Suet.: coheredem alci instituere. Suet.: coheredem esse alci, Cic.: coheredes habere, Quint. – die Miterbin, cuius filia nepti coheres data, Papin. dig. 34, 9, 16. § 1. – Übtr., tamquam coheredes gratiae vitae, Vulg. 1. Petr. 3, 7: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8: u. als fem., caro consors et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: gentes esse coheredes promissionis eius, Vulg. ad Ephes. 3, 6.
-
5 consors
cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60.
-
6 natatilis
natātilis, e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. Apul. de mund. 28: natatiles et volatiles, schwimmende u. fliegende Geschöpfe, Augustin. serm. 141, 2.
-
7 naturificatus
nātūrificātus, a, um (natura u. facio), zu einem Wesen geworden, ins Dasein getreten, animae, Tert. adv. Val. 29.
-
8 nominatorius
nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, -benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.
-
9 coheres
cohērēs, ēdis, c, der Miterbe, L. Nostius Zoilus est coheres meus, heres autem patroni sui, Cic.: coheredem dare alqm, Plin. ep.: alqm coheredem alci facere, Petr., scribere, Sen. u. Tac., ascribere, Suet.: coheredem alci instituere. Suet.: coheredem esse alci, Cic.: coheredes habere, Quint. – die Miterbin, cuius filia nepti coheres data, Papin. dig. 34, 9, 16. § 1. – Übtr., tamquam coheredes gratiae vitae, Vulg. 1. Petr. 3, 7: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8: u. als fem., caro consors et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: gentes esse coheredes promissionis eius, Vulg. ad Ephes. 3, 6. -
10 consors
cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru-————der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60. -
11 natatilis
natātilis, e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. Apul. de mund. 28: natatiles et volatiles, schwimmende u. fliegende Geschöpfe, Augustin. serm. 141, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > natatilis
-
12 naturificatus
nātūrificātus, a, um (natura u. facio), zu einem Wesen geworden, ins Dasein getreten, animae, Tert. adv. Val. 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naturificatus
-
13 nominatorius
nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, - benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nominatorius
-
14 ereptio
ēreptĭo, ōnis, f. [id.], a forcible taking away, seizure of a possession, Cic. Verr. 2, 4, 5:animae,
Tert. Spect. 2. -
15 individuitas
indīvĭdŭĭtas, ātis, f. [individuus], indivisibility (eccl. Lat.):animae,
Tert. Anim. 51:matrimonii,
id. Monog. 5. -
16 natatiles
nătātĭlis, e, adj. [id.], that can swim (post-class.):animae,
Tert. adv. Herm. 33. — Subst.: nătātĭles, ĭum, m., swimming creatures: feras, volucres, reptiles, natatiles, Prud. steph. 10, 332; App. de Mund. 28. -
17 natatilis
nătātĭlis, e, adj. [id.], that can swim (post-class.):animae,
Tert. adv. Herm. 33. — Subst.: nătātĭles, ĭum, m., swimming creatures: feras, volucres, reptiles, natatiles, Prud. steph. 10, 332; App. de Mund. 28. -
18 provocativus
I.Pass.:II.crementa animae,
Tert. Anim. 37 ext. — -
19 subfectura
suffectūra ( subf-), ae, f. [id.], a supplying, supplement (post-class.): suffectura est quodammodo spiritus animae, Tert. adv. Marc. 1, 28 med. -
20 suffectura
suffectūra ( subf-), ae, f. [id.], a supplying, supplement (post-class.): suffectura est quodammodo spiritus animae, Tert. adv. Marc. 1, 28 med.
См. также в других словарях:
Fathers of the Church — • The word Father is used in the New Testament to mean a teacher of spiritual things, by whose means the soul of man is born again into the likeness of Christ: Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Fathers of the Church … Catholic encyclopedia
administrer — [ administre ] v. tr. <conjug. : 1> • aministrer XIIe; var. amenistrer a. fr.; lat. administrare 1 ♦ Gérer en faisant valoir, en défendant les intérêts. Administrer les biens d un mineur, d un incapable. 2 ♦ Assurer l administration de (un… … Encyclopédie Universelle
adulateur — adulateur, trice [ adylatɶr, tris ] n. • 1370; lat. adulator ♦ Littér. Personne qui flatte bassement, courtisan servile. ⇒ flagorneur, flatteur. Adj. Rare « des dédicaces adulatrices » (Lamartine). ● adulateur, adulatrice adjectif et nom (latin… … Encyclopédie Universelle