Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

animae Tert

  • 1 individuitas

    indīviduitās, ātis, f. (individuus), die Unteilbarkeit, Unzertrennlichkeit, puncti media indiv., Boëth. cons. phil. 4, 6. p. 89, 13 Obb.: animae, Tert. de anim. 51: matrimonii, Tert. de monog. 5.

    lateinisch-deutsches > individuitas

  • 2 individuitas

    indīviduitās, ātis, f. (individuus), die Unteilbarkeit, Unzertrennlichkeit, puncti media indiv., Boëth. cons. phil. 4, 6. p. 89, 13 Obb.: animae, Tert. de anim. 51: matrimonii, Tert. de monog. 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > individuitas

  • 3 naturificatus

    nātūri-ficātus, a, um [ facio ]
    ставший частью природы, т. е. получивший эмпирическое существование ( animae Tert)

    Латинско-русский словарь > naturificatus

  • 4 coheres

    cohērēs, ēdis, c, der Miterbe, L. Nostius Zoilus est coheres meus, heres autem patroni sui, Cic.: coheredem dare alqm, Plin. ep.: alqm coheredem alci facere, Petr., scribere, Sen. u. Tac., ascribere, Suet.: coheredem alci instituere. Suet.: coheredem esse alci, Cic.: coheredes habere, Quint. – die Miterbin, cuius filia nepti coheres data, Papin. dig. 34, 9, 16. § 1. – Übtr., tamquam coheredes gratiae vitae, Vulg. 1. Petr. 3, 7: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8: u. als fem., caro consors et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: gentes esse coheredes promissionis eius, Vulg. ad Ephes. 3, 6.

    lateinisch-deutsches > coheres

  • 5 consors

    cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60.

    lateinisch-deutsches > consors

  • 6 natatilis

    natātilis, e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. Apul. de mund. 28: natatiles et volatiles, schwimmende u. fliegende Geschöpfe, Augustin. serm. 141, 2.

    lateinisch-deutsches > natatilis

  • 7 naturificatus

    nātūrificātus, a, um (natura u. facio), zu einem Wesen geworden, ins Dasein getreten, animae, Tert. adv. Val. 29.

    lateinisch-deutsches > naturificatus

  • 8 nominatorius

    nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, -benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.

    lateinisch-deutsches > nominatorius

  • 9 coheres

    cohērēs, ēdis, c, der Miterbe, L. Nostius Zoilus est coheres meus, heres autem patroni sui, Cic.: coheredem dare alqm, Plin. ep.: alqm coheredem alci facere, Petr., scribere, Sen. u. Tac., ascribere, Suet.: coheredem alci instituere. Suet.: coheredem esse alci, Cic.: coheredes habere, Quint. – die Miterbin, cuius filia nepti coheres data, Papin. dig. 34, 9, 16. § 1. – Übtr., tamquam coheredes gratiae vitae, Vulg. 1. Petr. 3, 7: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8: u. als fem., caro consors et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: gentes esse coheredes promissionis eius, Vulg. ad Ephes. 3, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coheres

  • 10 consors

    cōn-sors, sortis, Abl. sorti u. (subst.) sorte, gleichen Loses (Anteils) teilhaftig, I) im weitern Sinne, an etw. gleichen Anteilhabend, der Teilhaber, Mitgenosse zu gleichen Teilen (Ggstz. exsors, expers), a) v. Pers., m. Genet. rei (wessen? = woran?), socius et consors gloriosi laboris, Cic.: c. periculorum, Plin. pan.: c. mendicitatis, Cic.: c. studiorum, Sen.: c. vitiorum fratris sui (Ggstz. virtutum expers), Vell.: c. tori, thalami, Ov.: uxor, socia tori, vitae c., Ps. Quint. decl.: c. imperii, Mitregent, Vell. u. Suet.: consilii publici, Plin. ep.: tribuniciae potestatis, Tac.: consortes urbis, Landsleute, Ov.: ut consortes fidei, ut spei coheredes, Min. Fel. 31, 8. – mit Genet. pers., T. Tatius c. Romuli, Mitregent, Suet. – mit in u. Abl., c. in lucris atque furtis, Cic. – m. cum u. Abl., consors mecum temporum illorum, Cic. – b) von lebl. Subjj., gemeinsam, vita, Lucr.: tecta, Verg.: casus, Prop.: caro c. et coheres (sc. animae), Tert. de res. carn. 7: mit Dat., studiis c. puerilibus aetas, Lucan. 4, 178. – II) im engern Sinne, am Vermögen (Kapital) gleichen Anteil habend, a) v. Geschwistern u. Verwandten, die eine gemeinschaftlich angetretene Erbschaft noch nicht geteilt haben, ein ungeteiltes Erbe gemeinsam besitzend, in Gütergemeinschaft lebend (vgl. Döring Plin. ep. 8, 18, 4), tres fratres consortes, Cic.: frater consors censoris, Liv. – dah. poet. = Bru-
    ————
    der od. Schwester, c. Remus, Tibull.: c. magni Iovis, von der Juno, Ov. – u. adi. = geschwisterlich, schwesterlich, brüderlich, c. pectora, Ov.: c. sanguis, Ov. – m. Dat., c. Ledaea gemellis, Ov. her. 13, 61. – b) gleichen Anteil habend am Geschäftskapital, c. socius, Geschäftsteilhaber (Kompagnon) mit gleichem Anteile, Hor. carm. 3, 24, 60.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consors

  • 11 natatilis

    natātilis, e (nato), was schwimmen kann, praeda, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 303: natatiles et volatiles animae, Tert. adv. Herm. 33. – Plur. natatiles subst., Schwimmtiere, Prud. perist. 10, 332. Apul. de mund. 28: natatiles et volatiles, schwimmende u. fliegende Geschöpfe, Augustin. serm. 141, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > natatilis

  • 12 naturificatus

    nātūrificātus, a, um (natura u. facio), zu einem Wesen geworden, ins Dasein getreten, animae, Tert. adv. Val. 29.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naturificatus

  • 13 nominatorius

    nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, - benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nominatorius

  • 14 ereptio

    ēreptĭo, ōnis, f. [id.], a forcible taking away, seizure of a possession, Cic. Verr. 2, 4, 5:

    animae,

    Tert. Spect. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ereptio

  • 15 individuitas

    indīvĭdŭĭtas, ātis, f. [individuus], indivisibility (eccl. Lat.):

    animae,

    Tert. Anim. 51:

    matrimonii,

    id. Monog. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > individuitas

  • 16 natatiles

    nătātĭlis, e, adj. [id.], that can swim (post-class.):

    animae,

    Tert. adv. Herm. 33. — Subst.: nătātĭles, ĭum, m., swimming creatures: feras, volucres, reptiles, natatiles, Prud. steph. 10, 332; App. de Mund. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > natatiles

  • 17 natatilis

    nătātĭlis, e, adj. [id.], that can swim (post-class.):

    animae,

    Tert. adv. Herm. 33. — Subst.: nătātĭles, ĭum, m., swimming creatures: feras, volucres, reptiles, natatiles, Prud. steph. 10, 332; App. de Mund. 28.

    Lewis & Short latin dictionary > natatilis

  • 18 provocativus

    prōvŏcātīvus, a, um, adj. [id.], called forth, elicited (post-class.).
    I.
    Pass.:

    crementa animae,

    Tert. Anim. 37 ext.
    II.
    Act., calling forth, eliciting:

    unguenta,

    Cael. Aur. Acut. 3, 4, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > provocativus

  • 19 subfectura

    suffectūra ( subf-), ae, f. [id.], a supplying, supplement (post-class.): suffectura est quodammodo spiritus animae, Tert. adv. Marc. 1, 28 med.

    Lewis & Short latin dictionary > subfectura

  • 20 suffectura

    suffectūra ( subf-), ae, f. [id.], a supplying, supplement (post-class.): suffectura est quodammodo spiritus animae, Tert. adv. Marc. 1, 28 med.

    Lewis & Short latin dictionary > suffectura

См. также в других словарях:

  • Fathers of the Church — • The word Father is used in the New Testament to mean a teacher of spiritual things, by whose means the soul of man is born again into the likeness of Christ: Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Fathers of the Church      …   Catholic encyclopedia

  • administrer — [ administre ] v. tr. <conjug. : 1> • aministrer XIIe; var. amenistrer a. fr.; lat. administrare 1 ♦ Gérer en faisant valoir, en défendant les intérêts. Administrer les biens d un mineur, d un incapable. 2 ♦ Assurer l administration de (un… …   Encyclopédie Universelle

  • adulateur — adulateur, trice [ adylatɶr, tris ] n. • 1370; lat. adulator ♦ Littér. Personne qui flatte bassement, courtisan servile. ⇒ flagorneur, flatteur. Adj. Rare « des dédicaces adulatrices » (Lamartine). ● adulateur, adulatrice adjectif et nom (latin… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»